Evlerin davetsiz misafiri depremle yeniden karşılaştım.18 Ağustos depreminde bekar ailesiyle yaşayan biriydim.Korkuyu tamamen bireysel yaşadım.Bu sefer heşey farklıydı evde yalnız başımaydım.İstanbul'da yaşadığım depremden daha şiddetli hissedildi.Evde herşey yerinden oynayacak gibi gıcırdadı ve sallandı.&.katta oturduğum için inanılmaz bir yaylanma hissettim.Korkularım bitmeyecek sandığım bu dakikalarda yalnız ölme duygusuyla başladı.Kızımın okuldan dönüş ylunda olduğunu biliyordum.Eğer benim yaşadığım korkuyu yaşıyorsa onun yanında olmamak duygusu ve bu çaresizlik beni çok ama çok üzdü.Telefonlar her zamnanki gibi kitlenmişti ve kimseden haber alamıyordum.Hemen kendimi dışarı attım.İlk gördüğüm gökyüzündeki kocaman dolunaydı.Yüzeyi öyle net seçiliyordu ki....Bunun depremle ilişkisini bilemiyorum ama önceki depremde de yıldızları bu kadar yakın ve parlak görmüştüm.
Kızım servis aracında olduğu için depremi hissetmemiş.Bu beni çok sevindirdi.Yüzümdeki endişeyi ondan gizlemeye çalışsam da pek başarılı olamadı haliyle.Ona sarılmak iyi geldi ....
Eşim hemen yanımıza geldi bir süre daha dışarda bekleyip olumlu haberleri alınca dışarının soğuğununda göz önüne aldık veevimize geri döndük.
Kış soğuk yüzünü göstermeye başladı.Şehrimizde - derecelere varan soğuklar üşütüyor artık.
Biz sıcak evimizde otururken dışarıda kim bilir kaç çocuk üşüyor.Bu zamlar milletin belini bükecek bu kış...Bütün annelere sabır diliyorum.
sevgiler....
1 yorum:
canım hepimize geçmiş olsun kötü bir duygu bir daha yaşatmasın öptüm sevgiler
Yorum Gönder