Bilgisayarım kızımın nette oyun sevdası yüzünden gene virüs saldırısına uğradı ve bozuldu.Formatlamak zorunda kaldık.Haliyle şimdi bir sürü cd yi tekrar yüklemem lazım.Uğraşacağız artık.Bir çok güzel fotoğraf çektiğim halde cd yi tekrar yükleyip resimleri aktarmaya üşendiğim için yayınlayamıyorum.
Yaz miskinliğim ne zaman geçer bilmem artık.Kışın dinamikliğini özledim.Geçen gece arkadaşımın balkomunda hafifçe üşüyen kollarıma sevindim nerdeyse.Üşümeyi özlemişim...Kızım bugün bağ evinde babannesiyle ve dedesiyle beraber.Biz de karı koca kitaplarımızı nescafelerimizi aldık, evin bir köşesinde sükunetin tadını çıkartıyoruz.Yavaş yavaş da özledim fındığımı.Tam bir çelişki yaşıyoruz yani.O varken şu sessiz halin özlemini duyuyoruz 1 saat sonra da ev bomboş geliyor bize.Bakalım kim önce 'gidip alalım şu kızı 'diyecek merak ediyorum.
Hepinize iyi pazarlar diliyorum....
2 yorum:
kesinlikle..sessizliği ve sakince kalmayı çok özlüyoruz, "ahh ah bi bırakabileceğimiz bir yer olsaydı" diyoruz eşimle birlikte. sonra öyle bir yer çıkınca karşımıza, damdan düşmüş gibi oluyoruz, afallama yaşıyoruz... ee ciden merak etim, önce kim dedi ya? :)
bu arada bu resimde çok ilginç ve birazda ürkütücüymüş...
Yorum Gönder