4 Haziran 2007 Pazartesi

Rölyef,atlar ve anne olmak...


At figürünü,bana özgürlüğü çağrıştırdığı için çok seviyorum. Sadece koşsam,koşacak enerjiyi kendimde bulsam...Biz anneler o enerjiyi çoğu zaman kaybedip,aynı koşmalara devam ettikçe yavaş yavaş yaşlanmaya başlıyoruz işte.Kendimize ayırdığmız zamanları çoğaltmalıyız.
Sabah kahvemi elime alıp,Vivaldi mi cd ye koyup,kitabımdan bir kaç satır okuduğum günler geride kaldı. Bazı akşamlar kızım uyuduktan sonra kitap okuyabilsem de müzik dinleme saatlerim onun uyanmaması için azalmış durumda. Sabah gazetemi okurken bile ;'yapacağım alışveriş listesi,evin temizliğiyle ilgili gerekenler,kızın okuluna gidip öğretmeniyle konuşmam gerekenleri'düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum. Salt yazıyı okuyup yorumlamak için beynimin anne ve eş tarafını boşaltmam gerekiyor herhalde.Bu da istediğim bir şey değil:)))
Biliyorum ki atlar kadar özgür olmak hiç mi hiç istemiyorum.Özgür yaşam,yalnızlığı çağrıştırıyor bana.Her istediğini yapabilmek için sorumluluklarının olmaması gerekir.Sorumluluklarımla mutluyum galiba...Arada bir söylensem de kendi seçtiğim yaşamın içinde yer alıyorum.Bunun getirdiği sorumluluklarda tatlı yorgunluklar şeklinde benimle beraber yaşlanacak....

Hiç yorum yok: